https://www.ministrando.org/sitemap.xml.gz

Dragqueens, LGBT-ers en kinderen

Stelling: 95% van de jongens worden heteroseksuele mannen. 95% van de meisjes worden heteroseksuele vrouwen. Zij hebben passende rolmodellen nodig. Confrontatie met de zeer kleine minderheid van volwassenen met een andere geaardheid brengt verwarring, vooral als wordt voorgesteld alsof die minderheid de helft van de bevolking uitmaakt of een overdreven nadruk op hen wordt gelegd. Leren verdraagzaam te zijn voor diversiteit en gender is een taak voor volwassenen.

Op 3 september 2023 plaatste ik de volgende tweet als reactie op een artikel in de Amsterdamse krant het Parool over een dragqueen die in de bibliotheek van Leiden voorlas aan kleine kinderen: „Mensen die zo’n voorleesuurtje organiseren horen in de gevangenis: dat is kindermisbruik. Dit zeg ik als hoogleraar orthopedagogiek”. Dit leverde binnen 24 uur 11.200 clicks op, uiteraard met de nodige negatieve, en vooral positieve commentaren.

In dit artikel wil ik mijn standpunt verder toelichten. Ik baseer mij hier vooral op mijn klinische ervaring met meer dan 2000 kinderen die ik persoonlijk de afgelopen vijftig jaar in behandeling heb gehad, waarvan honderden het slachtoffer waren van seksueel misbruik, mishandeling en/of ernstige verwaarlozing. Specifiek wetenschappelijk onderzoek over de mogelijke invloed van dragqueens op kinderen is mij niet bekend. Dit verbaast mij trouwens niet. In de sociale wetenschappen wordt slechts onderzoek gesubsidieerd waarvan vooraf bekend is dat het voor de overheid welgevallige resultaten oplevert. Sociale wetenschappers dienen ook onderzoeksvoorstellen in waarbij ze geen risico lopen om toekomstige subsidies te mislopen.

Waarom heb ik het in mijn tweet over kindermisbruik? Hieronder volgt enige toelichting.

Er wordt gedacht dat kinderen vroegtijdig kennis moeten krijgen van de diversiteit in de samenleving om inclusiviteit en aanvaarding te promoten. Dragqueens komen meestal op voor de rechten van de LGBT-groep. Dit is een typisch voorbeeld van de weg die geplaveid is met goede bedoelingen, maar die leidt naar de hel. De vraag die hieraan voorafgaat is of kinderen in staat zijn die ervaringen van diversiteit, in dit geval de seksuele en gender-identiteit te begrijpen en te verwerken. Precies hierover heb ik sterke twijfels.

Kinderen en ook pubers zijn kwetsbaar omdat zij in volle ontwikkeling zijn. Na de orale, anale en genitale fase is er een latentiefase tot aan de puberteit. Confrontatie met iemand die noch man, noch vrouw is of beiden creëert verwarring. 

Vijf tot acht procent van de mensen behoort tot de LGBT-groep. In die zin is het een normaal en natuurlijk verschijnsel. We zouden kunnen zeggen dat Onze Lieve Heer het zo gewild heeft.  Dus alle reden om LGBT’ers en mannen die zich als vrouw willen kleden en zich gedragen gelijkwaardig en met respect te behandelen. Dit is volgens mij eerder een zaak van de volwassenen. Kinderen moeten eerst hun eigen identiteit ontwikkelen. Voor 95 procent van de kinderen is dit een mannelijke of een vrouwelijke identiteit. De meeste jongens worden dus heteroseksuele mannen en de meeste meisjes heteroseksuele vrouwen. Gelukkig maar want zonder hetero’s zouden er geen homo’s zijn. Elke LGBT’er heeft een biologische vader en een biologische moeder.

Een ander argument om kinderen te confronteren met dragqueens en LGBT-ers is dat ze moeten leren verder te kijken dan de traditionele gender-normen en stereotypieën. Een tegenargument is dat kinderen eerst moeten leren de meest voorkomende norm zich eigen te maken om pas dan te leren dat er ook andere mensen zijn, alhoewel een zeer kleine minderheid. Ook hier is de aanvaarding van andere normen eerder een zaak voor volwassenen.

De puberteit is dubbel gevaarlijk. Na de latentieperiode is er een fase waarin pubers van het gelijke geslacht met elkaar optrekken. Dit kan je op elk schoolplein zien. Hier ontstaan hechte vriendschappen. Geleidelijk wordt contact gezocht met groepen van het andere geslacht en op die manier ontstaan heteroseksuele relaties. De overdreven nadruk die in de westerse samenleving wordt gelegd op LGBT leidt ertoe dat veel pubers in de eerste fase beginnen te twijfelen over hun genderidentiteit. Zo ontstond in de VS de krankzinnige situatie dat in sommige klassen 25 procent van de pubers ten onrechte aangeeft van geslacht te willen veranderen. Dat zo iets mogelijk werd is een zeer ernstige vorm van kindermisbruik.

De volgende vraag is waarom in de bibliotheek van Leiden precies een dragqueen moest voorlezen en geen politieagent of een koekenbakker? Is dit een vorm van zelfpromotie? Wordt hier een experiment uitgevoerd dat eventueel ten koste kan gaan van het welzijn van kinderen? Werden deskundigen vooraf geraadpleegd en is hierover onderzoek gedaan?

Hoe je het draait of keert een dragqueen vertoont geseksualiseerd gedrag. Hij kleedt zich opzichtig en uitdagend, hij maquilleert zich, hij gedraagt zich op overdreven wijze als een verleidelijke vrouw. Dit is een vorm van porno waaraan kinderen worden blootgesteld. Dit is kindermisbruik.

Wat mij tenslotte opvalt is dat het vrijwel altijd vrouwen zijn die van kinderen eisen dat zij zich conformeren aan de waan van de dag. Deze dames zijn niet voor rede vatbaar. In de Middeleeuwen waren dit heksen die op de brandstapel terechtkwamen. Ik kies voor detentie wat mij een meer humane aanpak lijkt.


   © Juliaan Van Acker 2024